Het leven gaat hier rustig zijn gangetje

27 septembe tot 3 oktober
Het is weeral eens weekend, en heb even een beetje tijd gevonden om een verslagje te typen van mijn avonturen.
Heb eigenlijk een drukke week achter de rug en ben blij dat het zaterdagmiddag is. Dat ik niet moet werken. Alle ben eigenlijk juist klaar voor deze week. Morgen zondag = een dagje niets doen:)
Deze week ben ik dus elke dag een andere case de santé gaan bezoeken. De mensen die hier in werken zijn zeer gemotiveerd en willen echt graag vanalles bijleren. Ze moeten dan ook nig veel bijleren. En het is nodig om regelmatig eens langs gaan om er zeker van te zijn dat ze allemaal hetzelfde beleid volgen.
Donderdag kwam ik aan bij één van de case de santé's. De verantwoordelijk was heel blij mij te zien en trok mij direct mee naar een hutje waar een kind lag dat hij had behandeld. Hij had dus met een kapotte termometer(kwiktermomtere die vanboven was afgebroken) de temperatuur gemeten van het kindje. En het was 41° Veel te hoog dus. Hij had dan Paracetamol gegeven, wat op zich nie slecht is en Chloroquine (medicatie tegen Malaria). Zonder een test te doen of hte kind wel Malaria had. En Chloroquine helpt niet echt veel omdat de malaria resistent is tegen die medicatie.
Hij had dan ook nog een beetje een foute berekening gemaakt en TE VEEL Paracetamol gegeven. Het kindje gaf niet echt veel reactie meer. Onmiddelijk meegenomen met de auto en naar de eerst volgende CSI gestuurd. Daar aangekomen was het kind al iets allerter. Temperatuur nog eens genomen. Niets koorts. Mss ook daar de Paracetamol. Maar ik heb hem toch maar een andere termometer gegeven. En gezegd dat hij voorlopig geen kinderen meer mag behandelen die in het programma van MSF zijn. Hij begreep mij. Volgend weekend gaan we dus heel dringend een les geven aan de mensen van ed case de sante. Om zoveel mogelijk voorvallen als deze te voorkomen.
Deze week kwamen er ook twee broertjes aan in de CSI, die hadden 15 km gewandeled. de jongste was 4 jaar en de anedre 10 jaar ofzo (kunt ge nooit echt met zekerheid zeggen)
Ze werden doorverwezen door één van de Case de santé naarde CSI. Omdat het kleintje al weken gewicht verloor en weer bijkwam. Een beetje een JOJO effect. Ik ben dan samen met de HP man (Health promotion) neer het dorpje gereden. Om daar aan de ouders het probleem uit te leggen. En dat het belangrijk was de speciale voeding die wij meegeven alleen voor het kleintje zijn. Aengkomen in het dorpje 10 hutjes kwam de Major van het dorp naat ons toe. We werden heel hartelijk onthaald. Het bleek dus dat de mama van het kindje een paar maanden geleden overleden was tijdens de bevalling en dat de mama in een ander, groter dorp was om een beetje geld te verdienen. En de kindjes werden nu grootgebrcaht door ed opa. Een oud pépé ' ke die daar ergens in één van ed hutjes zat. De HP man heeft alles super goed uitgeled aan de familie? Ze leken het te berijpen. Maar ik berijp hun ook. Ze hebben niets, al die kindjes hebben honger. Er is bijna geen regen gevallen.....
Toch stonden de mensen erop dat we daar bleven eten. Ik had het nadien wel een beetje moeilijk met heel die situatie. Je wilt iedereen helpen. Maar dat is neit altijd mogelijk he. Het leuke is dat al die mensen steeds lachen.
Deze week met ed auto twee keer platte band gehad. Ongeloofelijk hoe snel die chauffeur dat weer gemaakt krijgt. Tijdens onze kleine panne, zijn er OVERVOLLE auto's (waar ze al met 30 in en opzitten) die dan vragen of ze kunnen helpen. Of ze mij ergens naar toe moeten brengen.
In één van de CSI kwam er ne man naar mij. Een beetje ne rare maar wel grappig:) En die vroeg van waar ik was. HIj zei dan ohhh België dat is SUPER he. Hebt ge geen plaats in u valies om mij mee te pakken? Hij ging dan een valies maken waar hij ging inpassen om mee te gaan naar België. Al die andere mannen waaren maar aan het lachen. Eigenlijk wel een grappige situatie.
Vrijdag is het marktdag in Dakoro, ik heb mij deze week voor de eesrts keer eens gewaacht om naar de markt te gaan:) Een overrompeling van volk en vooral stof. Er wordt daar echt vanalles verkocht. Vooral dieren, vlees, kleren, potten..... Groenten en fruit zijn hier niet echt steeds te vinden op de markt. Veel te warm en te droog om te kunnen groeien. De chauffeur die met mij heeft rondgereden heel de week is mee gegaan naar de markt. Hij had schrik dat ik het anders nie zo overleven:)
Deze avond weet ik nog niet wat er op het programma staat. Maar zaterdagavond is de avond van de activiteiten.
Nele