AIAIA, Dat is echt lang geleden deze keerJ

Wat heb ik zoal gedaan de afgelopen drie weken. Twee zalige weken vakantie en al weer terug 1 weekje aan het werken.
Drie weken heb ik Dakoro dus verlaten om op vakantie te vertrekken. De vakantie kwam op tijd. Het was tijd op de batterijen op te laden. Zondagmorgen hier vertrokken tot aan ander project van MSF Spanje waar ik dan één nacht moest blijven slapen. Samen met hun dan de volgende dag vertrokken naar de hoofdstad. Daar moest ik dan nog een dag en een half wachten voor ik kon vertrekken. Dat heeft mij wel heel goed gedaan, ik heb heel de tijd geslapen. Wat dan nog maar eens duidelijk maakte dat ik echt wel vakantie nodig had.
Aangekomen in Senegal was ik heel hard verschoten hoe groot het verschil was tussen Niger en Senegal. Niger is dus echt wel heeeeeeeeeeeel arm. In Senegal een zeer leuke vakantie gehad, veel gerust en genoten van elke moment. Het was leuk om in een heel andere omgeving te zijn. En niet aan het werk te moeten denken. Vooral psychisch zeer goed uitgerust.
Het eerste bezoek in Senegal aan een supermarktje was het precies of ik een pareis binnengekomen wasJ
Prinskoeken, cornflakes, chocolade, chocomousse, yoghurt….. Alles gewoon!!!!!
Ik wist echt even niet wat mij overkwam. We zijn dan ook gepasseerd langs de discotheek waar Frank Van den Broucke voor het laatst levend was gezien. Gaan zwemmen, ijsjes gaan eten, cocktail gedronken, mijn haar laten vlechten (wat 6 uur tijd in beslag heeft genomen)
Wel met een uurtje pauze, waar ik dan gezellig mee mocht eten met de familie.
De Senegalezen zijn wel opdringerige mensen, vooral op de toeristische plaatsen. Wat zeer veel energie vraagt en op den duur ook niet meer echt ontspannend is. De laatste dag zijn we dan naar een strandje gegaan waar de Senegalezen gaan zwemmen. Zeer rustig en niemand die u komt lastig vallen.
Jammer genoeg na een weekje was het al gedaan. In de vlieghaven van Dakar waren heel veel toeristen. Mijn vliegtuig vertrok ongeveer samen met het vliegtuig naar Parijs. De moment dat ik rechtstond om naar het vliegtuig te gaan zeiden de mensen naast mij ‘Dat is nog niet voor Parijs he’. Ik was inderdaad de enige blanke die dat vliegtuig moest hebben. De volgende dag ben ik dan terug naar Maradi gegaan om van daar uit dan naar Dakoro te komen. In Niamey moest ik om 8 uur ’s morgens het vliegtuig nemen. Met het vliegtuig heb ik dan bijna heel Niger bezocht. Ben van Niamey naar Madawa, Agadez, Zinder om uiteindelijk 5 uur later in Maradi aan te komen.
De dag nadien eindelijk terug naar Dakoro, aangekomen in Dakoro voelde het echt aan als terug thuiskomen. Iedereen super enthousiast dat ik terug was.
Hier kreeg ik dan wel te horen dat de 12 case de santé en de 2 CSI ’s veel te veel werk was en dat ze beslist hebben na mijn goedkeuring om voorlopig mij volledig te concentreren op de twee CSI’s.
Na de uiteg die ze mij gegeven hebben kon ik mij vinden in de argumenten die ze aanhaalden. Nu ben ik dus een weekje begonnen met de twee CSI’s. Waar bij nader inzien ook nog heel veel werk is.
Zeker met de slechte oogst dit jaar, kunnen ze alle supervisie en hulp gebruiken. Het aantal ernstig ondervoede kinderen zien we per week omhoog gaan. Januari heeft nu let dubbele van december bereikt. En het gaat er voor de komende twee maanden zeker niet beter op worden. De situatie wordt echt tot op de voet opgevolgd, om op tijd te kunnen ingrijpen als de situatie te erg wordt.
Wat dus wil zeggen veel vergaderingen, statistieken opvolgen en lange dagen. Maar wel interessant.
Deze keer hebben ze mij niet ten huwelijk gevraagd. Maar gevraagd of ik mij niet tot de Islam wil bekeren. En nadien trouwen en voor altijd in Dakoro blijven. Ik heb het dan toch maar vriendelijk afgewezenJ
Sinds vorige week ban ik samen met Dominiek begonnen met lopen. Er moet echt iets gedaan worden aan de conditie en de extra kilo’s. Mensen die denken dat ze gaan vermageren in Afrika hebben het toch wel volledig mis ze. En voila Dominiek staat al te wachten om samen te gaan lopen. We moeten wel wachten tot de zon begint onder te gaan.

Tot de volgende

Het is zover:)

Het meer dan verdiende verlof kan beginnen. Vandaag vertrek ik een beetje onverwacht naar Madawa (MSF Spanje heeft daar een project). Ik moet tot daar gaan omdat dat mijn enigste kans is om naar Niamey te gaan.
Normaal gezien ging ik maandagmorgen om 10 uur vertrekken. Zaterdagavond om 18 uur wisten ze mij te zeggen dat het niet mogelijk was. Gisteren nog heel hard gewerkt tot half 1 en om 5 uur opgestaan. Nu kan ik toch met een geruster gevoel op reis vertrekken. De vermoeidheid is nu wel nog erger geworden. Wat eigenlijk bijna niet meer mogelijk was. Straks om 10 uur vertrek ik voor een rit van ongeveer 3 uur in de auto. En maandagmorgen om half 7 vertrekken we dan vandaar uit voor een rit van 12 uur naar Niamey. Daar aangekomen vroeg in bed denk ik. Dinsdag heb ik afgesproken met een vroedvrouw van Goula (die ook vakantie heeft) in Niamey. Ze gaat mij de stad een beetje leren kennen. Dinsdagnacht vertrek ik dan naar Senegal. Woensdagmorgen aankomen om 7 uur in Dakar. VAKANTIE KAN BEGINNEN!!!!

Voor ik het bijna vergeet: een GELUKKIG NIEUWJAAR!!!! Voor iedereen. Dat alle jullie wensen mogen uitkomen in het nieuwe jaar.
Wat heb ik zoal gedaan de afgelopen 2 weken????
Veel gewerkt; maar dat is geen nieuwtjeJ Heb twee nieuwe case de santé opengedaan in Soli. Ik vraag steeds dat ze de bevolking een beetje sensibiliseren als ik kom. Ze hadden beide ZEER goed gesensibiliseerd. Een beetje overdreven. Er zaten tussen de 100 en 200 vrouwen met kindjes te wachten. Ik heb in totaal dus 4 dagen opnames gedaan. De HP van Soli snapte niet dat ik nadien nog zoveel energie kon hebben. Waar hij dus mee wou zeggen dat ik kan zoveel kon babbelen in de auto om terug te gaan naar de CSI van Soli.
Met kerstmis hebben we hier een gezellig feestje gehad. De drie Europese meisjes hebben gekookt. Het was zoals een echte kerstmis: de hele dag etenJ
- Apperitief:
o Toastjes met tonijnsla en eiersla
o Olijven
o Kaasjes
o Salami
- Voorgerecht:
o Bladerdeeghapjes( volledig zelfgemaakt)
o met tonijn en tomaat
o kip, kaas en komkommer
o op een bedje van een fris slaatje
- Hoofdgerecht
o gebakken patatjes
o kip met appeltjes en rozijntjes in de oven
o Boontjes
- Dessert
o Ananastaart
o Fruitcake
o Chocomousse
o Chocolade-ijs
o Citroensorbet



Dus een echt lekker en geslaagd kerstfeest. Nadien hebben we dan een kerstfilm gezien.
Maandag is het werk gewoon weer begonnen. Zondag nacht niet zo goed geslapen. Zeer veel krampen, en daar was hij weer diarree. Maandag ben ik dan gaan werken met zeer veel krampen. Terug aangekomen in Dakoro, voelde ik mij toch echt niet optimaal. Ben tegen half 7 dan een beetje op de zetel gaan liggen. En het was weer hetzelfde zoals elke 3 à 4 weken. Koorts en diarree. PPFFF. Maandag nacht heel slecht alle bijna niet geslapen. De volgende ochtend had ik nog steeds koorts. Het was dan beter om een dagje hier te blijven. In de voormiddag nog wat geslapen. In de namiddag ben ik dan op bureau gaan werken. Iedereen heel ongerust omdat ik er niet was om 7 uur ’s morgens. En 100 keer, elk op beurt komen vragen of het wel gaat. Of ze iets moeten doen voor mij. Zo lief.
Nadien ging het weer beter. Diarree is gedaan, toch iets raars. 31 december zijn we gaan feesten in Maradi. Het was echt een fuif. Zeer leuk!!!!! Donderdag namiddag vertrokken. Ze hadden mij bijna opgesloten in het bureau. Ze wouden iet dat ik vertrok om in Maradi te gaan vieren. In Maradi waren er ook nog andere van MSF België, die in een ander project werken. Het was leuk om die nog een terug te zien.
Door het feesten, vermoeidheid, drinken en airco hebben ik nu een hese sexy stem. Ik dacht dat het wel ging overgaan. Maar het is er nog steeds. Zaterdagmorgen ben ik al om half 8 vertrokken met de auto naar de CSI’s. Iedereen die mij nu hoort babbelen, weet dat ik een zeer goed feestje heb gehad. Sommige mannen zeggen te goeJ
Maar volgens mij bestaat dat niet. Maar ik heb er zeker en vast van genoten.
Nu is de moment om mijn douchke te nemen en mij klaar te makken om te vertrekken. Heb eigenlijk een heel raar gevoel om te vertrekken. Raar gevoel dat ik hier niet ga zijn voor twee weken. Maar het is zeker dat ik terugkom met nieuwe energie.